اعتراض شخص ثالث در قانون آیین دادرسی مدنی

به گزارش ایسنا، در ادامه گزارش برای آگاهی از قانون، آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب (در امور مدنی) از فصل پنجم (تجدیدنظر) فصل دوم (ایرادات ثالث) قانون را بررسی می کنیم. . .

فصل دوم – اعتراض شخص ثالث

ماده 417 – در صورتی که در موردی که مخل حقوق ثالث باشد قرار صادر شود و شخص یا نماینده او در دعوای منتهی به رأی دعوا نبوده باشد می تواند به رأی اعتراض کند.

ماده 418 – در مورد ماده قبل اشخاص ثالث حق اعتراض به رأی دادگاههای عمومی، انقلاب و تجدیدنظر را دارند و اشخاصی که خود یا نمایندگان آنها در انتخاب داور شرکت نداشته اند می توانند به عنوان ثالث اعتراض کنند. طرف تصمیم داور.

ماده 419 – اعتراض اشخاص ثالث بر دو قسم است:

الف- اعتراض اصلی اعتراضی است که ابتدا توسط شخص ثالثی صورت می گیرد.

ب – اعتراض طاری (غیر اساسی) عبارت است از اعتراض یکی از متهمان به رأیی که قبلاً در دادگاه صادر شده و طرف دیگر در جریان رسیدگی برای اثبات دعوی آن رأی را افشا کرده است.

ماده 420 – اعتراض اصلی باید مستند به دادخواست و علیه متضرر و رأی مورد اعتراض باشد. این دادخواست تقدیم دادگاهی می شود که رأی قطعی معترض را صادر کرده است. روند دادرسی مانند اولین دادرسی خواهد بود.

ماده 421 – اعتراض شاکی بدون تقدیم دادخواست به دادگاهی که دعوا در آن واقع شده است می‌شود ولی اگر دادگاه پایین‌تر از دادگاه صادرکننده رأی باشد معترض باید تقاضای خود را به دادگاه صادرکننده رأی تقدیم کند. اصول توافق شده در آن دادگاه استماع خواهد شد.

ماده 422 – ایرادات ممکن است قبل از اجرای حکم مورد اعتراض از طرف شخص ثالث مطرح شود و پس از اجرای آن در صورتی که ثابت شود حقوقی که مبنای اعتراض است به هیچ وجه ساقط نشده است. . .

ماده 423 – با وصول اعتراض ثالث، چنانچه دادگاه تشخیص دهد رأی صادره در مورد اعتراض مذکور مؤثر بر محتوای اصلی دعوا است، رسیدگی به اختلاف را تا حصول اعتراض به تأخیر می اندازد. به دست آمده است. در غیر این صورت به پرونده اصلی رسیدگی شده رأی می دهد و در صورت رسیدگی به اعتراض به ماده (421) در دادگاه دیگری بیست روز مهلت داده می شود تا درخواست خود را به دادگاه مربوطه تقدیم کند. در صورت عدم اقدام در مهلت مقرر، رسیدگی ادامه خواهد یافت.

ماده 424 – اعتراض سوم موجب تأخیر اجرای حکم نمی‌شود. در مواردی که جبران ضرر و زیان ناشی از اجرای حکم مقدور نباشد، دادگاه رسیدگی کننده به اعتراض سوم به درخواست معترض ثالث، قرار تأخیر اجرای حکم را صادر می کند. در زمان های خاص.

ماده 425 – اگر دادگاه پس از رسيدگي به اعتراض سوم وارد شود قسمت مورد اعتراض را نقض مي‌كند و اگر مفاد حكم غير قابل تفكيك باشد همه ساقط مي‌شود.

انتهای پیام